ἀδιάγλυπτος

English (LSJ)

ον,    A not to be cut through, AB344.

Greek (Liddell-Scott)

ἀδιάγλυπτος: -ον, ὃν δὲν δύναταί τις νὰ κόψῃ διὰ μέσου, «ἣν οὐκ ἔστι διαγλύψαι καὶ διελθεῖν», Α. Β. 344.

Spanish (DGE)

-ον
infranqueable, inevitable εἰλήμμεθα λαβὴν ἄφυκτον, ἀδιάγλυπτον Nicoch.21, cf. Phot.α 356.