βρύσσος

English (LSJ)

Att. βρύ-ττος, ὁ, a kind of A sea-urchin, Arist.HA530b5, Hsch.

German (Pape)

[Seite 466] ὁ, eine Art Meerigel, Arist. H. A. 4, 5 (v. l. τῶν βυρσῶν, wie Ath. III, 91 c βρυσῶν).

Greek (Liddell-Scott)

βρύσσος: ὁ, εἶδος ἐχίνου θαλασσίου, Ἀριστ. Ἱ. Ζ. 4. 5, 2.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
1 hérisson de mer, petit oursin, poisson;
2 p. anal. pubis de la femme (Hipponax).
Étymologie: DELG pas d’étym.

Spanish (DGE)

-ου, ὁ

• Alolema(s): át. -ττος E.Fr.955bSn., Arist.HA 530^b5
1 zool. erizo de mar E.l.c., Arist.l.c.
2 fig. el erizo e.d. el órgano sexual femenino, Hippon.69.8.

• Etimología: Deriv. en *-i̯e/o de un radical βρυχ- o βρυκ- que se encuentra tb. en ὑπόβρυχα, βρύχιος qq.u.

Russian (Dvoretsky)

βρύσσος: ὁ морской еж Arst.

Frisk Etymological English

Grammatical information: m.
Meaning: a kind of sea-urchin (Arist.)
Other forms: ἄμβρυττοι εἶδος ἐχίνου θαλασσὶου, Α᾽ριστοτελης αὑτοὺς δε βρὺττους καλεῖ H. (also ἄβρυττοι); also βρὺττος εῖδος ἐχίνου πελαγίου, ὥς φησιν Α᾽ριστοτελης, οὶ δε ἰχθύν, οἱ δε τρισυλλάβως, ἄμβρυττον, ἤν, Λάχης ποιεῖ H. (It cannot be concluded that the reading ἄβρυττοι is false).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: The variants, with prenasalization, prove a Pre-Greek word.