οὐρανόροφος

English (LSJ)

ον, A with vanlted ceiling or canopy, prob. cj. for -οφόρος in Ath.1.48f; v. sq.ΙΙ.

German (Pape)

[Seite 417] mit einem Zeltdach überwölbt, σκηνή, Ath. II, 48 f.

Greek (Liddell-Scott)

οὐρᾰνόροφος: ον (γραπτ. οὐραώρ-), ὁ ἔχων θολοειδῆ ὀροφήν, Ἀθήν. 48F (ἔνθα ὅμως τὰ ἄριστα Ἀντίγραφα ἔχουσιν οὐρανοφόρον)· ἴδε τὸ ἑπόμ. ΙΙ.

Greek Monolingual

οὐρανόροφος, -ον (Α)
αυτός που έχει θολωτή οροφή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ουρανο- + ὀροφή.