πληθοποιός

English (LSJ)

όν, A creating plurality, Procl.in Prm.p.592 S., Dam.Pr.33.

Greek Monolingual

-όν, ΜΑ
αυτός που πληθαίνει κάτι, που το κάνει να αυξηθεί.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πλῆθος + -ποιός].