σημαλέος

English (LSJ)

α, ον, (σῆμα) A giving a sign, epith. of Zeus, who sends signs by thunder, Paus.1.32.2.

German (Pape)

[Seite 874] ein Zeichen, Vorzeichen gebend, Beiwort des Zeus, der im Donner Zeichen giebt, Pausan. 1, 32, 2, zw.

Greek (Liddell-Scott)

σημᾰλέος: -α, -ον, (σῆμα) ὁ δηλῶν διὰ σημείων, ἐπίθετ. τοῦ Διός, ὅστις δίδει σημεῖα διὰ τῆς βροντῆς, Παυσ. 1. 32, 2.

Greek Monolingual

-α, -ον, Α
φρ. «Σημαλέος Ζεύς» — ο Ζευς που δίνει σημεία με την βροντή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < σῆμα + επίθημα -αλέος (πρβλ. γηρ-αλέος, ρωμ-αλέος)].