ἀναγραπτέον

English (LSJ)

A one must inscribe, εὐεργέτην ἀ. τινά Luc.DMort. 30.2; generally, one must count among, Ph.1.299.

Greek (Liddell-Scott)

ἀναγραπτέον: ῥημ. ἐπίθ. τοῦ ἀναγράφω, δεῖ ἀναγράφειν, εὐεργέτην ἀναγρ. τινὰ Λουκ. Νεκρ. Δ. 30. 2. ΙΙ. ἀναγραπτέος, α, ον, Εὐσ. περὶ τῶν ἐν Παλαιστ. μαρτυρησάντων 13, ἐν τέλ.

Spanish (DGE)

hay que inscribir τίνα εὐεργέτην ἀ.; Luc.DMort.30.2
•hay que considerar ὧν ἕνα καὶ τὸν Βαλααμ ἀ. Ph.1.299.

Greek Monotonic

ἀναγραπτέον: ρημ. επίθ. του ἀναγράφω, αυτό που πρέπει να αναγράφει, εὐεργέτην ἀν. τινά, σε Λουκ.