ἐναντιόφρων

English (LSJ)

ον, gen. ονος, A = ἐναντιογνώμων, Cat.Cod. Astr.8(4).194.

Greek (Liddell-Scott)

ἐναντιόφρων: -ον, ὁ ἐναντία φρονῶν, Ἀνών. Cod. Par. 2506, fol. 14 ro.

Spanish (DGE)

-ον
de ánimo contencioso dicho de los nacidos bajo cierto astro Rhetor. en Cat.Cod.Astr.8(4).194.7.

Greek Monolingual

-ον (Μ ἐναντιόφρων, -ον)
αυτός που φρονεί τα αντίθετα, που έχει αντίθετη γνώμη, που εναντιώνεται σε κάτι.