ἔμμηνις

English (LSJ)

ιος, ὁ, ἡ, Cret. ἐμμέτρ-ᾱνις, A wroth, θεός SIG527.78 (iii B.C.), cf. GDI5041.18, etc.

German (Pape)

[Seite 808] im Zorn, sehr zornig, Inscr.

Greek (Liddell-Scott)

ἔμμηνις: -ιος, ὁ, ἐκδικητής· Κρητικὸν ἔμμανις, Συλλ. Ἐπιγρ. 2555. 23.

Greek Monolingual

ἔμμηνις και ἔμμανις, ο (Α)
ο εκδικητής.