ἰσχυριστέον

English (LSJ)

A one must maintain stoutly, Pl.R.533a.

Greek (Liddell-Scott)

ἰσχῡριστέον: ῥημ. ἐπίθ. τοῦ ἰσχυρίζομαι, δεῖ ἰσχυρίζεσθαι, Πλάτ. Πολ. 533Α.

Greek Monotonic

ἰσχῡριστέον: ρημ. επίθ., αυτό για το οποίο κανείς πρέπει να δείξει επιμονή, σε Πλάτ.