ἔραχος

English (LSJ)

τό, sheaf (Boeotian), Hsch. (Perh. cf. ἔρχατος.)

Greek (Liddell-Scott)

ἔραχος: «το δράγμα. Βοιωτοί» Ἡσύχ.

Frisk Etymological English

Grammatical information: ?
Meaning: τὸ δράγμα Βοιωτοί H.; also ἐραχάται οἱ δεσμεύοντες.
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: See Bechtel, Gr. Dial. 1,305f.