φοβητέος

English (LSJ)

α. ον, to be feared, ib. 746e.

French (Bailly abrégé)

α, ον :
adj. verb. de φοβέω.

Middle Liddell

φοβητέος, ον, verb. adj. of φοβέομαι]
1. one must fear, Plat.
2. φοβητέος, η, ον, to be feared, Plat.