δυσλέαντος

English (LSJ)

(λεαίνω) A hard to pound or bray, Archig. ap. Aët. 3.184.

Greek (Liddell-Scott)

δυσλέαντος: (λεαίνω) δυσκόλως τριβόμενος, ῥίζαι Ἰατρ.

Spanish (DGE)

-ον difícil de machacar de raíces, Archig. en Aët.3.184.