λειπτέον
English (LSJ)
A one must leave, abandon, E.HF1385, Pl.Cri.51b, etc.
Greek (Liddell-Scott)
λειπτέον: ῥημ. ἐπίθ. τοῦ λείπω, δεῖ λείπειν, Εὐρ. Ἡρακλ. Μαιν. 1385, Πλάτ. Κρίτ. 51 Β, κτλ.
Greek Monotonic
λειπτέον: ρημ. επίθ. του λείπω, πρέπει να αφήσουμε, να εγκαταλείψουμε, σε Ευρ., Πλάτ., κ.λπ.
Russian (Dvoretsky)
λειπτέον: adj. verb. к λείπω.