καρπεῖον

English (LSJ)

τό, = καρπός (A), Nic.Al.277: pl., Ar.Fr.177; = καρπεία, Πρακτικὰ τῆς Ἀκαδ. Ἀθηνῶν 1928.109 (Epid., iii/ii B.C.).

German (Pape)

[Seite 1328] τό, = καρπός, Nic. Al. 276; plur., Ar. bei Poll. 7, 149.

Greek (Liddell-Scott)

καρπεῖον: τό, = καρπός, Νικ. Ἀλεξιφ. 277· ἐν τῷ πληθ., Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 220.

Greek Monolingual

καρπεῖον, τὸ (Α) καρπεύω
1. ο καρπός
2. η κάρπωση.