ἔμψοφος

English (LSJ)

ον, A sounding, AP5.243 (Paul. Sil.).

German (Pape)

[Seite 821] schallend, Paul. Sil. 2 (V, 244).

Greek (Liddell-Scott)

ἔμψοφος: -ον, ἠχῶν, Ἀνθ. Παλ. 5. 244.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
sonore.
Étymologie: ἐν, ψόφος.

Spanish (DGE)

-ον
sonoro, ruidoso μακρὰ φιλεῖ Γαλάτεια καὶ ἔμψοφα Galatea da besos grandes y ruidosos, AP 5.244 (Paul.Sil.), cf. Sud.

Greek Monolingual

ἔμψοφος, -ον (Α)
αυτός που παράγει ήχο, ηχηρός, θορυβώδης.

Greek Monotonic

ἔμψοφος: -ον (ἐν), αυτός που ηχεί, που κάνει κρότο, σε Ανθ.

Russian (Dvoretsky)

ἔμψοφος: звучный: ἔμψοφα φιλεῖν Anth. звучно целовать.

Middle Liddell

ἔμ-ψοφος, ον adj [ἐν]
sounding, Anth.