δημεχθής

English (LSJ)

ές, (ἔχθος) hated by the people, Call.Fr.472.

German (Pape)

[Seite 561] ές, dem Volke verhaßt, Callim. B. A. 1188, vgl. 34.

Greek (Liddell-Scott)

δημεχθής: -ές, (ἔχθος) ὁ ὑπὸ τοῦ λαοῦ μισούμενος, Καλλ. (Α. Β. 1188).

Spanish (DGE)

-ές
odiado por el pueblo δημεχθέα Χέλλωνα Call.Fr.486, cf. Trag.Adesp.337a.

Greek Monolingual

δημεχθής, -ές (Α)
λαομίσητος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < δήμος + -εχθής < έχθος].