δυσουρία

English (LSJ)

Ion. -ιη, ἡ, difficult micturition, Hp.Aph.3.31 (pl.), Arist.Fr.486; ἐν -ίᾳ γενέσθαι Plu.2.733c.

German (Pape)

[Seite 685] ἡ, Harnzwang; Medic.; Plut. Symp. 8, 9, 3.

Greek (Liddell-Scott)

δυσουρία: Ἰων. -ίη, ἡ, δυσουρία, δυσχέρεια τοῦ οὐρεῖν, Ἱππ. Ἀφ. 1247, Ἀριστ. Ἀποσπ. 444.

French (Bailly abrégé)

ας (ἡ) :
rétention d'urine.
Étymologie: δυσ-, οὖρον.

Spanish (DGE)

-ας, ἡ
• Alolema(s): jón. -ίη Hp.Aph.6.36, Coac.463, Aret.SD 2.4.3
• Grafía: tard. graf. δυσσ- Hippiatr.Lugd.13, 14
medic. disuria, dificultad para orinar Hp.Aph.3.5, 31, 6.36, Hum.14, Hp.Coac.l.c., Arist.Fr.486, Thphr.HP 9.9.2, Luc.Par.57, Hippiatr.Paris.62, Plu.2.733c, Gal.14.750, 19.425, Hippiatr.31.1.

Greek Monolingual

η (AM δυσουρία Α και -ίη)
δυσκολία στην ούρηση, στραγγουρία.

Russian (Dvoretsky)

δυσουρία: ἡ затрудненное отделение мочи, дисурия Arst., Plut., Luc.