θεμελιόθεν

English (LSJ)

= Lat. funditus, Dosith.p.412 K., Gloss.

Greek (Liddell-Scott)

θεμελιόθεν: Ἐπίρρ., ἐκ θεμελίων, Γλωσσ.

Greek Monolingual

θεμελιόθεν (Α)
επίρρ. επιγρ. εκ θεμελίων, άρδην.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θεμέλιον + -θεν, κατάλ. δηλωτική της προελεύσεως, αφετηρίας ή από τόπου κινήσεως].