κλᾷθρον

English (LSJ)

v. κλεῖθρον. κλαιόν· τὸ κανοῦν, Hsch. κλᾱΐς, gen. κλᾱῖδος and κλᾱΐδος, ἁ, Dor. for κληΐς, κλείς. κλάϊστρον, τό, Dor. for κλεῖστρον (q.v.).

Greek Monolingual

κλᾷθρον, τὸ (Α)
(δωρ. τ.) βλ. κλείθρο.