διαθηριόω

English (LSJ)

strengthened for θηριόω, Plu.2.33ob.

German (Pape)

[Seite 578] ganz wild, zornig machen, Plut. de Alex. fort. 1, 8.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
Pass. prés. 3ᵉ sg. διαθηριοῦται;
rendre tout à fait sauvage.
Étymologie: διά, θηρίον.

Greek (Liddell-Scott)

διαθηριόω: ἐπιτεταμένον ἀντὶ θηριόω, Πλούτ. 2. 330Β.

Russian (Dvoretsky)

διαθηριόω: приводить в ярость (ὑπὸ τῶν χρωμάτων τούτων τὰ ζῷα διαθηριοῦται Plut.).