εὐάριθμος

Greek Monolingual

-η, -ο (ΑΜ εὐάριθμος, -ον)
ευαρίθμητος, αυτός που μετριέται εύκολα και, άρα, ο ολιγάριθμος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + αριθμός].

German (Pape)

leicht zu zählen, also wenig an Zahl, erst sehr Sp.