φοιβητήρ

English (LSJ)

φοιβητῆρος, ὁ, = φοιβητής (prophet), PMagLond. 47.17 (dub.l.).

Greek Monolingual

-ῆρος, ὁ, Α
φοιβητής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φοιβῶ «προφητεύω» + κατάλ. -τήρ].