διασκεδαστής

English (LSJ)

διασκεδαστοῦ, ὁ, scatterer, as adjective, extravagant, reckless, τρόπος Ph.1.89.

Spanish (DGE)

-οῦ, ὁ
desintegrador, exterminador del Faraón, Ph.1.89, Origenes Pasch.49.29.

German (Pape)

[Seite 602] ὁ, der Zerstreuer, Philo.

Greek Monolingual

ο (θηλ. -στρια, η) (Α διασκεδαστής διασκεδάστρια)
1. φίλος τών διασκεδάσεων, γλεντοκόπος
2. αυτός που διασκεδάζει τους άλλους
αρχ.
1. διασκορπιστής
2. ως επίθ. απερίσκεπτος, αμελής.