ὀλεσίμβροτος

English (LSJ)

ὀλεσίμβροτον, man-destroying, Orph.L. 450.

German (Pape)

[Seite 319] Menschen verderbend, tödtend, Orph. Lith. 444.

Greek (Liddell-Scott)

ὀλεσίμβροτος: -ον, ὁ καταστρέφων τοὺς βροτούς, Ὀρφ. Λιθ. 444.

Greek Monolingual

ὀλεσίμβροτος, -ον (Α)
αυτός που καταστρέφει, που αφανίζει τους θνητούς.
[ΕΤΥΜΟΛ. Σύνθ. του τύπου τερψίμβροτος < θ. ολεσι- του ὄλλυμι (πρβλ. ἀπόλεσις, ὤλεσα) + -μβροτος (< βροτός «θνητός» < μροτός), πρβλ. λησίμβροτος].