ὀψίφυγος

English (LSJ)

ὀψίφυγον, fleeing late, Hdn.Gr.1.234.

German (Pape)

[Seite 433] spät fliehend, Arcad. 90.

Greek (Liddell-Scott)

ὀψίφῠγος: -ον, ὁ ἀργὰ φεύγων, Ἀρκάδ. 90. 5.

Greek Monolingual

ὀψίφυγος, -ον (Α)
αυτός που φεύγει αργά, καθυστερημένα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀψι- (βλ. λ. οψέ) + -φυγος (< φυγή)].