εὐπετέως

English (Woodhouse)

(see also: εὐπετής) easily, lightly

French (Bailly abrégé)

adv.
1 en tombant bien, càd heureusement;
2 facilement;
Cp. εὐπετεστέρως ou εὐπετέστερον.
Étymologie: εὐπετής.

Russian (Dvoretsky)

εὐπετῶς: ион. εὐπετέως
1 счастливо: εὐ. ἔχειν Aesch. счастливо складываться;
2 легко, без труда (φέρειν Soph.; εὐ., οὐ χαλεπῶς Her.): ἑξακοσίους ἀμφορέας εὐ. χωρέειν Her. свободно вмещать шестьсот амфор; τὸ πλάτος γίνεται τεσσέρων εὐ. δακτύλων Her. ширина достигает целых четырех пальцев.