εὐπετῶς
From LSJ
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (Woodhouse)
(see also: εὐπετής) easily, lightly
French (Bailly abrégé)
adv.
1 en tombant bien, càd heureusement;
2 facilement;
Cp. εὐπετεστέρως ou εὐπετέστερον.
Étymologie: εὐπετής.
Russian (Dvoretsky)
εὐπετῶς: ион. εὐπετέως
1 счастливо: εὐπετῶς ἔχειν Aesch. счастливо складываться;
2 легко, без труда (φέρειν Soph.; εὐ., οὐ χαλεπῶς Her.): ἑξακοσίους ἀμφορέας εὐ. χωρέειν Her. свободно вмещать шестьсот амфор; τὸ πλάτος γίνεται τεσσέρων εὐ. δακτύλων Her. ширина достигает целых четырех пальцев.