ἐπιείκελος

English (LSJ)

ον,

   A = εἴκελος, like, τινί, the masc. freq. in Hom. (esp. in Il.), but only in phrases ἐ. ἀθανάτοισιν, θεοῖς ἐ., Il.1.[265], 4.394, Od.24.36, etc.; so θεοῖς ἐπιείκελα τέκνα Hes.Th.968.

German (Pape)

[Seite 940] = simpl., ähnlich, Il. 1, 265 u. öfter, wie bei Hes. Th. 968 in der Vrbdg ἐπιείκελος ἀθανάτοισιν u. θεοῖς ἐπιείκελος. – Bei Opp. Cyn. 2, 167 ἐπείκελος.