cicur

Latin > English

cicur (gen.), cicuris ADJ :: tame (animal), domesticated; mild/gentle (person)
cicur cicur cicuris N M :: tame animal, domesticated animal

Latin > English (Lewis & Short)

cĭcur: ŭris, adj. cf. cacula,
I tame (cf. mansuetus): quod a fero discretum id dicitur cicur, Varr. L. L. 7, § 91 Müll. (syn. mansuetus; opp. ferus, immanis; apparently not used after Cic.): cicurum vel ferarum bestiarum, Cic. N. D. 2, 39, 99; id. Lael. 21, 81: bestiae immanes, cicures, id. Tusc. 5, 13, 38: apes (opp. ferae), Varr. R. R. 3, 16, 19.—
II Trop., mild: ingenium, Auct. ap. Varr. L. L. 7, § 91 Müll.: concilium, i. e. sapiens, Pac. ap. Fest. s. v. incicorem, p. 108, 3 ib.

Latin > French (Gaffiot 2016)

cĭcŭr,¹⁶ ŭris, adj., apprivoisé, privé, domestique : cicurum vel ferarum bestiarum (genera) Cic. Nat. 2, 99, (les espèces) d’animaux domestiques ou sauvages (Læl. 81 ) || [fig.] consilium cicur Pacuv. 387, sage conseil, cf. P. Fest. 108.

Latin > German (Georges)

cicur, uris (wohl aus *cecuros = altind. akara-ḥ, zahm), zahm (Ggstz. ferus), bestia, Cic.: apis, Varr.: vel ferae vel cicures aves, Capitol.: animales cicures (Ggstz. an. agrestes), Apul. – übtr., mild, ingenium, Auct. bei Varr. LL. 7, 91: consilium, Pacuv. tr. 387.

Latin > Chinese

cicur, uris. adj. :: 養熟之野獸。— ingenium 良善人。