ἐνδίδωμι

Revision as of 19:15, 2 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (13_7_3)

English (LSJ)

   A give in: hence,    I give into one's hands, give up to, ἀσκὸν ἔνδος μοι E.Cyc.510 (lyr.), etc.; ἑαυτόν τινι Pl.R.561b, cf. Ar.Pl.781 (v. l.); τινὰ τοῖς πολεμίοις Pl.R.567a; ἐ. πόλιν surrender a city, esp. by treachery, Th.4.66, cf. X.HG7.4.14, etc.; τοῖς Ἀθηναίοις τὰ πράγματα ἐ. Th.7.48, cf. 2.65:—Pass., τῷ Ἱπποκράτει τὰ ἐν τοῖς Βοιωτοῖς ἐνεδίδοτο Id.4.89: impers., οὐδὲν ἐνεδίδοτο ἀπὸ τῶν ἔνδον no sign of surrender was made, Arr.An.1.20.6.    2 put in, apply to, ἅρμασι κέντρον E.HF881 (lyr.).    3 hand in a report, ἐ. ἀναφοράν Mitteis Chr.68.2 (i A. D.).    4 Pass., to be interposed, ἐνδοθεισῶν ὀλίγων ἡμερῶν Aët.13.121.    II lend, afford, ἐνδιδόναι τινὶ Χερὸς στηρίγματα lend him a supporting hand, E.IA617; ἐ. ἀφορμάς give an occasion, Id.Hec.1239; λαβήν Ar.Eq.847; πρόφασίν τινι κακῷ γενέσθαι Th.2.87, cf. D.18.158; καιρόν Id.4.18; ἐ. ὑποψίαν ὡς . . give ground for suspicion that... Pl.Lg.887e; ἐλπίδας τινί τινος Plu.Alc.14:—cause, excite, λὺγξ σπασμὸν ἐνδιδοῦσα Th.2.49; ποθήν, δίψαν, Aret.SA2.1, CA 1.10; τάδε τῆς ψυχῆς τοῦ στομάχου -όντος εἶναι δεῖ τὴν πάθην Id.SD 2.6.    III show, exhibit, δικαιοσύνην καὶ πιστότητα ἐνέδωκαν, ἄχαρι δὲ οὐδέν Hdt.7.52; μαλακὸν ἐνδιδόναι οὐδέν show no sign of flagging, Id.3.51,105, Ar.Pl.488; ἢν δ' ἐνδιδῷ τι μαλθακόν E.Hel.508; ἵνα σοὶ μηδὲν ἐνδοίην πικρόν Id.Andr.225.    IV grant, concede, εἰ δ' ἐνδιδοίης, ὥσπερ ἐνδίδως, λόγον ib.965; ἐ. οὐδέν make no concession, Th. 2.12; ἐ. τι make a concession, ib.18; ἐ. ὁποσονοῦν Id.4.37; κἂν παίζων τίς σοι ἐνδῷ ὁτιοῦν Pl.Grg.499b.    V intr., allow, permit, ὅσον ἐνέδωκαν αἱ μοῖραι Hdt.1.91; give in, give way, οὐ πρότερον ἐνέδοσαν ἢ . . Th.2.65; ὡς εἶδον αὐτοὺς ἐνδόντας ib.81; flag, fail, ἐνδόντες τύχῃ παρεῖσαν αὑτούς E.Tr.692; τὸ ἐνδιδόν the weak spot, Luc.Anach.26; ἐ. τινί yield to... οἴκτῳ Th.3.37; ἀλλήλοις Id.4.44; τῇ τῶν πλειόνων γνώμῃ D.Prooem.34; τῇ διακρίσει Dam.Pr.303; πρὸς ὕπνον Plu.Sull. 28; ἐ. πρὸς τὰς διαλύσεις show an inclination towards... Id.Flam. 9.    2 of ailments, abate, Aret.SA1.10; but ἢν τὸ οὖρον μὴ ἐνδῷ does not pass, Hp.Prog.19:—in S.OC1076, Elmsl. restored ἐνδώσειν from Sch.    3 of elastic substances, give way, yield, οἰσοφάγος ἐ. Arist.PA664a34; of the air, Id.Pr.937b34; of trees, be flexible, Thphr. HP5.6.1; of the flanks and eyes, fall in, Arist.Pr.876a37, cf. GA747a16; of a corpse, decompose, Parth.31.2; of a funeral-pile, Thphr. HP9.3.3; ἐρείσματα ἐ. the props give way, Plb.5.100.5.    4 εἴσω ἐνδιδοῖ τὸ ἄλγος penetrates inwardly, Aret.CA1.10.    5 of a river, disembogue, empty itself, Hdt.3.117 codd., but prob. ἐσδ-; cf. ἐκδίδωμι.    VI give the key-note of a tune, strike up, τοῖς ἵπποις τὸ ὀρχηστικὸν μέλος Arist.Fr.583: abs., ἡγεῖτο . . εῖς ἀνήρ, ὃς ἐνεδίδου τοῖς ἄλλοις τὰ τῆς ὀρχήσεως σχήματα D.H.7.72, cf. Luc.Rh.Pr.13; τὰ ἐνδιδόμενα orders, words of command, Arr.Tact.31.6: metaph., give the key-note, of a speech, Arist.Rh.1414b26; cf. ἐνδόσιμος (but ἐ. φωνήν cry aloud, LXXNu.14.1): τοῖς μεθ' ἑαυτὸ τὴν γόνιμον ἐ. πρόοδον Procl.Inst.152.

German (Pape)

[Seite 834] (s. δίδωμι), hineingeben, – 1) in die Hand geben, überreichen; τινὶ τὴν φιάλην Xen. Cyr. 1, 3, 8; καί μοι χερός τις ἐνδότω στήριγμα Eur. I. A. 617. Uebh. übergeben, überlassen, ἐμαυτὸν τοῖς πονηροῖς Ar. Plut. 781; τῇ τύχῃ Eur. Tro. 687; ἑαυτὸν τῷ ἀπίστῳ Plat. Phaedr. 241 c; Isocr. 4, 135; πόλιν, τὰ πράγματα, Thuc. 4, 89. 7, 48; πράγματα ἐνδοῦναι τῷ δήμῳ, die Staatsverwaltung dem Volke überlassen, 2, 65; τοῖς πολεμίοις, mit dem Nebenbegriff des Verrathes, Plat. Rep. VIII, 567 a; Xen. Hell. 7, 4, 14 u. A.; ἐπὶ τὴν τοιαύτην αἵρεσιν, sich auf solchen Plan einlassen, Pol. 9, 33, 11. – 2) eingeben, an die Hand geben; πρόφασίν τινι Thuc. 2, 87; Folgde; λαβήν Ar. Equ. 844; ἀφορμὰς λόγων Eur. Hec. 1239; καιρόν, Gelegenheit darbieten, Dem. 4, 18; Plut. Pericl. 33; τὴν ῥυθμοῦ αἴσθησιν τοῖς ἀνθρώποις Plat. Legg. 672 c; ὑποψίαν, ὡς οὐκ εἰσὶ θεοί X, 887 e; λὺγξ σπασμὸν ἐνδιδοῦσα, veranlassend, Thuc. 2, 49; ἐλπίδας τινί, Hoffnungen einflößen, Plut. Alc. 14. – 3) an den Tag legen, beweisen; δικαιοσύνην καὶ πιστότητα Her. 7, 52; μαλακὸν οὐδέν, keine Nachgiebigkeit merken lassen, 3, 51. 105; Ar. Plut. 488 u. Eur. Hel. 508. – 41 angeben, anstimmen, bes. den Ton, Luc. rhet. praec. 13; τὸ πρῶτον σύνθημα τοῖς Λακεδαιμονίοις πρὸς τὴν μάχην ὁ αὐλὸς ἐνδίδωσι ibd.; Polyaen. 1, 10 D. Hal. 7, 72; ἐνέδοσαν τοῖς ἵπποις τὸ ὀρχηστικὸν μέλος Ath. XII, 520 d. S. auch ἐνδόσιμον. – 5) zugeben, gestatten, λόγον, eine Unterredung, Eur. Andr. 965; ὅσον ἐνέδωκαν αἱ μοῖραι, soviel das Geschick zuließ, Her. 1, 91; zugestehen, ὁτιοῦν Plat. Gorg. 499 b; οὐδέν, in Nichts, auf keine Weise nachgeben, Thuc. 2, 12; intr., nachgeben, weichen, Thuc., bes. im Kriege, sich ergeben, 4, 129; πρὸς τὴν εἰρήνην, sich zum Frieden hinneigen, Plut. Pyrrh. 18, vgl. Flam. 9; τῇ τῶν πλειόνων γνώμῃ Dem.; Sp.; πρὸς τὸν ὕπνον Plut. Sull. 28; ἐνδοῦναι πρὸς τὰς ἡδονάς, sich ihnen hingeben, Arist. u. Sp.; οἴκτῳ, sich vom Mitleid hinreißen lassen, Thuc. 3, 37; nachlassen, schwach werden, τοῖς χρωμένοις πλείοσιν ἀφροδισίοις ἐνδιδόασι τὰ ὄμματα φανερῶς Arist. gen. anim. 2, 7; von Krankheiten, Medic.; übh. in Verfall gerathen, τῶν ἐρεισμάτων ἐνδόντων Pol. 5, 100, 5; ἡ δύναμις Plut. Demetr. 19; τὸ ἐνδιδοῦν ἐν τοῖς πόνοις, das Erschlaffen, Luc. Anath. 26. – 6) sich ergießen in, von einem Flusse, Her. 3, 117.