πανήγυρις

English (LSJ)

Dor. πανᾱγ-, εως, ἡ, (πᾶς, ἄγυρις)

   A general or national assembly, ἐν πανηγύρει βουλευσόμεσθα A.Ag.845; esp. a festal assembly in honour of a national god, Δήμητρος ἁγνῆς καὶ Κόρης Archil.120; Ζηνὸς ἀμφὶ πανάγυριν Pi.O.9.96; πανηγύριας πανηγυρίζειν, ποιήσασθαι, to hold such festivals, keep holy-days, Hdt.2.59, 58; συναγαγεῖν Isoc.4.1; διαλύειν X.Cyr.6.1.10; ἐς π. θεωρεῖν Ar.Pax342; θεωρίαι ἐς τὰς ἐν τῇ Ἑλλάδι π. Decr. ap. D.18.91; Ὀλυμπίαζε εἰς τὴν τῶν Ἑλλήνων π. ἐπανιών Pl.Hp.Mi.363c; in Caria, PCair.Zen.341 (a) 11 (iii B. C.); in Egypt, PHib.27.76 (iii B. C.), etc.; ἐν ταῖς π. καὶ δείξεσι τῶν σοφιστῶν Phld.Rh.2.256S.; ἁμίλλαις ἱππικαῖς καὶ πανηγύρει προσκαθήμενος Jul.Or.1.39c; π. ἐμπορικόν τι πρᾶγμα Str.10.5.4, cf. CIG4474.35 (Baetocaece), Prisc.p.277 D.    2 any assembly, θεῶν ἅδε πανάγυρις A. Th.220 (lyr.); νεοσσῶν, φίλων, E.Heracl.239, HF1283.    3 metaph., π. ὀφθαλμῶν feast for the eyes, Ael.VH3.1, cf. Lib.Or.59.145; τὸν . . Ἔχετον χρυσὸν ἀποδείξων καὶ π. destined to exhibit E. as gold and a feast (by comparison with himself), Eun.Hist.p.236D.    b in bad sense, παίγνιον ὁ βίος καὶ πλάνη καὶ π. Vett. Val.246.2.    II people assembled, τῇ π. δέος ἐγένετο μὴ . . Th.5.50: generally, crowd, audience, ὅταν ᾖ π. Thphr.Char.6.7.

German (Pape)

[Seite 459] ἡ (ἄγυρις, ἀγορά), Versammlung des ganzen Volkes, bes. zu einer allgemeinen Festlichkeit, wie zu den olympischen Spielen, Festversammlung; Ζηνὸς ἀμφὶ πανάγυριν, Pind. Ol. 9, 103; παναγυρίων ξυνᾶν, I. 3, 46; Her. 1, 31; πανηγύρις πανηγυρίζειν, ἀνάγειν, ποιεῖσθαι, 2, 59. 6, 111. 2, 58; πανηγύρεις συνάγειν, Isocr. 4, 1. 46; Aesch. sagt θεῶν ἅδε πανήγυρις, Spt. 202; κοινοὺς ἀγῶνας θέντες ἐν πανηγύρει βουλευσόμεσθα, Ag. 819; φίλων, Eur. Herc. Fur. 1283; ἐς πανηγύρεις θεωρεῖν, Ar. Pax 341; ἐν πανηγύρεσι ταῖς κοιναῖς, Thuc. 1, 25; οἷον ἐν πανηγύρει κατασκηνᾶσθαι, Plat. Rep. X, 614 e; Ὀλυμπίαζε εἰς τὴν τῶν Ἑλλήνων πανήγυριν ἐπανιών, Hipp. min. 363 c; Dem. 18, 91 im Psephisma der Byzantier ἐς τὰς ἐν τᾷ Ἑλλάδι πανηγύριας, Ἴσθμια καὶ Νέμεα καὶ Ὀλύμπια καὶ Πύθια; allgemeiner, von einer festlichen Opferversammlung, Xen. Cyr. 6, 1, 9. – Uebh. Ergötzung, ὀφθαλμῶν, Ael. V. H. 3, 1.