ἀποκαίω

English (LSJ)

Att. ἀποκάω, aor.

   A ἀπέκηα Il. (v. infr.), -έκαυσα D.25.95, Philippid.25.4:—burn off, of cautery, X.Mem.1.2.54, D.l.c.; of intense cold, θύελλαν ἥ κεν ἀπὸ Τρώων κεφαλὰς . . κήαι Il.21.336; ἄνεμος βορρᾶς . . ἀποκαίων πάντα X.An.4.5.3; ἀπέκαυσεν ἡ πάχνη τοὺς ἀμπέλους Philippid. l.c., cf. Thphr.CP2.3.1, al.:—Pass., ἀπεκαίοντο αἱ ῥῖνες their noses were frozen off, X.An.7.4.3.    2 calcine, Dsc. 5.125.

German (Pape)

[Seite 305] (s. καίω), abbrennen, verbrennen, Hom. Iliad. 21, 336 ἥ κεν ἀπὸ Τρώων κεφαλὰς καὶ τεύχεα κήαι; Theophr.; Xen. Mem. 1, 2, 54; u. Dem. 25, 95, von Aerzten; von strenger Kälte, ἀποκαίων πάντα, alles absterben machen, Xen. An. 4, 5, 3; ἀπέκαυσεν ἡ πάχνη τὰς ἀμπέλους Philippid. Plut. Demetr. 12; pass., erfrieren, πολλῶν ῥῖνες ἀπεκαίοντο Xen. An. 7, 4, 3.