δυσήνιος

English (LSJ)

ον, (ἡνία) = foreg.,

   A refractory, Epict.Gnom.63; γυνὴ δυσήνιόν ἐστι (v.l. -άνιόν) Men.803.    B (ἀνία) = δυσάνιος, ill at ease, uneasy, Hp.Epid.3.17.ιά codd. δῠσ-ηνῐόχητος, ον, hard to hold in, ungovernable, Luc.Abd.17.

German (Pape)

[Seite 680] dasselbe, Sp.; Galen. und Hesych. von ἀνία, gleichsam δυσάνιος, sehr betrübt.