κακεντρεχής

English (LSJ)

ές,

A active in mischief, Epich. [259], Plb.22.19.3, Str.7.3.7; κ. τῇ διανοίᾳ Vett.Val.17.5.

[Seite 1298] ές, arglistig, zum Bösen geneigt; Epicharm. B. A. 105; ἁπλούστατοι καὶ ἥκιστα κακεντρεχεῖς Strab. VII, 301; Pol. u. a. Sp.