παντεπόπτης

English (LSJ)

ου, ὁ,

   A all-seeing, Vett.Val.1.4, al., JRS18.173 (Jerash), Procl. in Prm. p.820S., Sch.Ar.Ach.434:—written παντ-εφόπτης, Tab.Defix.Aud.271.36 (Hadrumetum, iii A. D.).

German (Pape)

[Seite 463] = πανεπόπτης, Ζεύς Schol. Ar. Ach. 434, u. bes. K. S., die auch davon das adj. παντεποπτικός bilden.