ἔνοικος

English (LSJ)

ον,

   A inhabitant, A.Supp.611, etc.; ἔ. θεός Hierocl.in CA 11 p.441 M.: mostly c. gen. loci, inhabitant of a place, A.Pr.415 (lyr.), S.Tr.1092, Th.4.61, etc.: c. dat., dweller in a place, Pl.Criti.113c; ἑσμὸς τεχνιτῶν ἔνοικος πόλει Limen.20.    2 Pass., dwelt in, Παλλάδος ἔνοικα μέλαθρα E.Ion235 (lyr.) (nisi leg. Παλλάδι συν-)