τρίορχος

English (LSJ)

ὁ,

   A = τριόρχης 11, Semon.9, Ar.Av.1206, Com.Adesp.592; gloss on μέρμνης, Hsch.; cf. μερμνάδαι· οἱ τ. παρὰ Αυδοῖς, Andron ap.Gloss.Oxy.1802.46.    II v. l. for τριόρχης in Ar.V. 1534 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 1145] 1) ὁ, eine Falken- oder Weihenart; Ar. Av. 1205; Simonds bei Ath. VII, 299; ἀετοὺς τριόρχας Lycophr. 148. – 2) ἡ τρίορχος, eine fabelhafte Pflanze, sonst κενταυρίς, Theophr.