φθορεύς

English (LSJ)

έως, ὁ,

   A corrupter, seducer, Ph.2.53, al., Plu.2.18c, Arr.Epict.2.22.28, Vett.Val.119.12, Jul.Caes.336a, AP5.256 (Pall.), etc.: metaph., φ. ἀγαθῶν Ph.1.412.— Hellenistic acc. to Moer.p.390P.

German (Pape)

[Seite 1273] ὁ, 1) der Verderber, Zerstörer. – 2) der Verführer, Schänder, Agath. 3 (V, 302).

Greek (Liddell-Scott)

φθορεύς: έως, ὁ, ὁ διαφθείρων, ἐξαπατῶν, διαφθορεύς, Πλούτ. 2. 18C, Ἀνθ. Παλατ. 5. 257, κλπ· καὶ ἀναγινώσκεται ὑπὸ τοῦ Brunck ἐν Σοφ. Ἀποσπ. 155· ἀλλ’ ἴδε Μοῖριν σ. 390.