ἀνεπιθύμητος

English (LSJ)

[ῡ], ον,

   A without desire, opp. ἐπιθυμητικός, Stob.2.6.14, Chaerem.Hist.4.

German (Pape)

[Seite 224] nicht begehrend, Clem. Alex.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνεπιθύμητος: -ον, ὁ ἄνευ ἐπιθυμίας, ἀντίθετον τῷ ἐπιθυμητικός, Στοβ. Ἐκλογ. 2. 302, πρβλ. Κλήμ. Ἀλ. 632.