ἄκοσμος

English (LSJ)

ον,

   A disorderly, φυγή A.Pers. 470; ἄ. καὶ ταραχώδης νυκτομαχία Plu.Mar.20:—in Hom. once, ἔπεα ἄκοσμά τε πολλά τε ᾔδη Il.2.213. Adv. -μως Hdt.7.220, A.Pers.374, etc.    II κόσμος ἄ. a world that is no world, AP7.561 (Jul.), but in 9.323 (Antip.) of an inappropriate ornament.