σύντηξις

English (LSJ)

εως, ἡ,

   A colliquescence, opp. περίττωμα (cf. σύντηγμα), Arist.PA677a13, GA726a21, 726b24, Thphr.CP1.22.6, Lass.1, al.; esp. as a disease, Hp.Epid.1.8, Prog.12, al., Sor.2.7; τῆς κύστεως (diabetes) Cael.Aur.TP3.7: pl., Aret.SD1.13.    2 metaph., sympathy, Cic.Att.10.8.9.

German (Pape)

[Seite 1035] ἡ, das Zusammenschmelzen; – a) Verschmelzen, Verbindung durch Schmelzen, Theophr. u. Sp., wie Cic. Att. 10, 8. – b) das Zerschmelzen, die Auflösung, das Hinschwinden, bes. durch Schwindsucht, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

σύντηξις: ἡ, τὸ συντήκεσθαι, ἀντίθετον τῷ περίττωμα (πρβλ. σύντηγμα), Ἀριστ. π. Ζ. Μορ. 4. 2, 7, π. Ζ. Γεν. 1. 18, 63., 1. 19, 8, Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 1. 22, 6· μάλιστα ὡς νόσος, Ἱππ. Ἐπιδημ. τὸ α΄, 946, Προγν. 40, κ. ἀλλ. 2) μεταφορ., σ. στοργῆς Κικ. πρὸς Ἀττ. 19. 8, 10.