οὐλαμώνυμος

English (LSJ)

ον, (ὄνομα)

   A named from the armed throng (οὐλαμός), epith. of Neoptolemus, Lyc.183 (v.l. οὐλαδωνύμου, which the Sch. explains as epith. of Paris, whose name was derived from πήρα, v. οὐλάς 11).

German (Pape)

[Seite 412] nach den Kriegerschaaren benannt, Lycophr. 183. Andere schreiben οὐλαδώνυμος, nach der Gerste οὐλαί, od. nach der Hirtentasche οὐλάς benannt.

Greek (Liddell-Scott)

οὐλᾰμώνῠμος: -ον, (ὄνομα) ὁ ὠνομασμένος ἐκ τοῦ ἐνόπλου στίφους (τοῦ οὐλαμοῦ), ἐπίθ. τοῦ Νεοπτολέμου, Λυκόφρ. 183.