στραταγέω

English (LSJ)

στρατᾱγός,

   A v. στρατηγέω, στρατηγός.

Greek (Liddell-Scott)

στρατᾱγέω: στρατᾱγός, Δωρ. ἀντὶ στρατηγ-, Συλλ. Ἐπιγρ. 1702, -57, 1841, κ. ἀλλ.