ἀνοικειοπρόσωπος

Greek (Liddell-Scott)

ἀνοικειοπρόσωπος: ον· «τὸ ἀνοικειοπρόσωπον Εὐριπίδης ἔχει ἐπίληπτον», δηλ. ἔχει ἀξιόμεμπτον τὸ ὅτι δὲν ἀποδίδει οἰκείως τοῖς προσώποις τοῦ δράματος τὰ ἤθη καὶ τοὺς λόγους, Ἰω. Τζέτζ. Προλεγόμ. εἰς Ἀριστοφ. ἐν Ναυκίου Λεξικ.