ον,
A without a master, independent, dub. in Hsch., cf. EM173.47.
αὐτότᾱγος: -ον, «αὐτόταγος μύλη· ἀδέσποτος, παρ’ ὅσον οὐδεὶς ἤλαυνεν αὐτήν. Ταγοὺς γάρ τοὺς ἡγουμένους ἔλεγον. ἔνιοι δὲ αὐτάγγελον» Ἡσύχ.