ἀπευδοκέω: ἔρχομαι εἰς ἀπελπισμόν, ἀπογινώσκω, ἀπελπίζω, τοῦτο καὶ ἡμᾶς μάλιστα ἀπευδοκεῖν τῆς σωτηρίας ποιεῖ Ἀθανάσ. τ. 1. σ. 1133C.