οἰστροπλάνεια

English (LSJ)

[πλᾰ], ἡ,

   A causing the wanderings of madness, epith. of Hecate, PMag.Par.1.2868.

Greek (Liddell-Scott)

οἰστροπλάνεια: ἐπίθετ. Σελήνης, Ὕμν. ἐκδ. ὑπὸ Miller ἐν Mél. de litter gr. σ. 455.