ἄχλοος

English (LSJ)

ον, contr. ἄχλους, ουν, (χλόα)

   A without herbage, E.Hel. 1327 (lyr.).    II sere, withered, Opp.H.2.496.    III discoloured, Hp.Coac.596.

German (Pape)

[Seite 418] zsgz. ἄχλους (χλόη), nicht grünend, πεδία γᾶς Eur. Hel. 1343; vertrocknet, verwelkt, Opp. Hal. 2, 496.

Greek (Liddell-Scott)

ἄχλοος: -ον, συνηρ. ἄχλους, ουν· (χλόα): ἄνευ χλόης, Εὐρ. Ἑλ. 1327. ΙΙ. ξηρός, μεμαραμμένος, Ὀππ. Ἁλ. 2. 496.