δυσπέπαντος

English (LSJ)

ον,

   A hard to soften, Sch.S.Aj.205.

German (Pape)

[Seite 687] schwer, langsam reisend, Schol. Soph. Ai. 203.

Greek (Liddell-Scott)

δυσπέπαντος: -ον, ὃν δύσκολον εἶνε νἀ μαλακώσῃ τις, πάθος Σχόλ. Σοφ. Αἴ. 203.