δυσυπονόητος

English (LSJ)

ον,

   A hard to detect the nature of, of a person, Ph.2.268; μῖσος ib.201.

German (Pape)

[Seite 689] sehr argwöhnisch, Philo.

Greek (Liddell-Scott)

δυσυπονόητος: -ον, λίαν ὕποπτος, πλήρης ὑποψιῶν, Φίλων 2. 268.